гупаць

гупаць незак., разм.

Глухо стукать.

Аднае ночы ў мястэчку нешта гарэла, а па нашай вуліцы ехалі конна партызаны - коні цяжка гупалі капытамі па зямлі. Адамчык. Я ляжаў тады, помню, на каленях у маці, глядзеў на неба, чуў, як гучна гупае капытамі па торнай дарозе, цвёрдай, як ток, конь. Сачанка. Коні... гупалі па мёрзлай зямлі капытамі, брылі выпражаныя. М.Капыловіч.